วันอังคารที่ 7 เมษายน 2552 [ดูกาย ดูใจ]
วันนี้เข้ากรรมฐานเหมือนเดิม พระอาจารย์สอนเพิ่ม step การเดิน
มากขึ้น
step 1 ซ้ายย่างหนอ ขวาย่างหนอ
step 2 ยกหนอ เหยียบหนอ
step 3 ยกหนอ ย่างหนอ เหยียบหนอ
เสร็จแล้วก็มานั่งต่อ
ส่วนใหญ่จะเป็นการต่อสู้กับความเจ็บ ความปวดในการนั่ง
ก็ได้ฝึกเยอะเลย รู้สึกก้าวหน้าขึ้นอีกขั้นนึง รู้จักวิธีต่อสู้
กับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น เริ่มเกิดปัญญา คิดจัดการกับมัน
ขณะฝึกก็พยายามแผ่เมตตา แผ่ส่วนบุญ ส่วนกุศลไปด้วย
ก็รู้สึกดีมากๆ ขอให้อาม่า อางกง อากุ๊ง อาเตี๋ย ญาติๆทั้งหลาย
มาม๊า ปาป๊า ได้รับส่วนบุญ ส่วนกุศลที่ได้ปฏิบัตินี้ แล้วก็ขอให้
พี่แป้งหายป่วย สุขภาพแข็งแรงขึ้นๆ ขอเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงรับ
ส่วนบุญ ส่วนกุศลเหล่านี้ แล้วเลิกจองเวร อโหสิ ไปสู่สุคติเป็นสุขๆเถิด
ถึงวันนี้ก็ถือว่าครึ่งนึงแล้ว เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วในแต่ละวัน
เวลาเหลือไม่มาก ต้องตั้งใจต่อไป เต็มที่กับชีวิต ชีวิตเกินร้อย M150!
ปล. วันนี้มีเรื่องตลกนิดนึงคือ เมื่อวานพระอาจารย์บอกว่าวันนี้ไม่ต้อง
เก็บกับข้าวเพลไว้ เพราะมีคนจะเลี้ยงเพล ตอนแรกก็ลืม
เก็บกับข้าวมาแล้ว แต่นึกขึ้นได้ตอนพักหลังฉันเช้า เลยเอากับข้าว
ไปให้เด็กวัดซะ พอถึงเวลาเพลเข้าจริงๆ พระอาจารย์ก็บอกว่า
งานเข้า จำผิดวัน ต้องวันพรุ่งนี้! เลยได้ไปเอากับข้าวในกะละมัง
มาใหม่ [จงอยู่ง่ายกินง่าย] ท่านอื่นๆ ไปต้มมาม่ากันเป็นแถวเลย
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
สมาธิเริ่มดีขึ้น ดีขึ้น
ดูกาย ดูใจ สงบ ระงับ
แยกกาย แยกใจออกจากกัน
นั่งสมาธิแบบ กำหนดจิตแยก เฝ้ามองดูกาย ดูความคิด
เฝ้าอยู่กับตัวเอง
ความเจ็บ ความปวดที่เกิดขึ้นทั้งหลาย มันเกิดขึ้นกับกาย
เราทุกข์เพราะ จิตเรารับเอาความเจ็บปวดมาปรุงแต่ง
ถ้าจิตเราปล่อยให้ความเจ็บปวดนั้น อยู่แค่ที่กาย
เราก็ไม่ทุกข์
"เวลากราบพระไม่ขอพร เพราะช่วงเวลาที่จิตปราศจากความอยาก
มันช่างสะอาดเหลือเกิน"
การอธิษฐานคือการตั้งใจ ไม่ใช่การขอ
นอนทำสมาธิ ผ่อนคลาย ก่อนหลับเพื่อหลับสบาย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น